درمان التهاب و لارنژیت حنجره | معرفی انواع داروی لارنژیت
لارنژیت یا التهاب حنجره یکی از مشکلات شایع دستگاه تنفسی است که می تواند به صورت حاد یا مزمن بروز کند. علائم اصلی آن شامل گرفتگی صدا، خشونت صدا، درد و سوزش گلو، سرفه و گاهی تب است. بسیاری از افراد به ویژه معلمان، خوانندگان و کسانی که استفاده زیادی از تارهای صوتی دارند، بیش تر در معرض ابتلا هستند.
در این مقاله به طور کامل درباره روش های درمان التهاب و لارنژیت حنجره و همچنین معرفی انواع داروی لارنژیت صحبت می کنیم تا شما بهترین راهکار را برای بهبود سریع انتخاب کنید.
انواع لارنژیت
۱. لارنژیت حاد
- معمولاً به دلیل عفونت های ویروسی یا استفاده بیش از حد از صدا ایجاد می شود.
- مدت زمان ابتلا کوتاه است و اغلب کمتر از سه هفته طول می کشد.
- در بیشتر موارد با استراحت صوتی، نوشیدن مایعات و مراقبت های خانگی بهبود پیدا می کند.
۲. لارنژیت مزمن
- اگر علائم بیش از سه هفته ادامه داشته باشند، به آن لارنژیت مزمن گفته می شود.
- علل شایع بروز آن شامل دود سیگار، رفلاکس معده، آلرژی ها و تماس با مواد شیمیایی یا آلودگی هوا است.
- درمان این نوع لارنژیت معمولاً به داروهای تخصصی نیاز دارد و باید زیر نظر پزشک انجام شود.
علائم التهاب و لارنژیت حنجره
علائم لارنژیت بسته به نوع حاد یا مزمن آن ممکن است متفاوت باشند، اما شایع ترین نشانه های التهاب حنجره عبارت اند از:
- گرفتگی یا تغییر صدا (خشونت صدا، ضعیف شدن یا حتی از بین رفتن صدا در موارد شدید)
- سوزش و درد گلو، به خصوص هنگام صحبت یا بلعیدن
- سرفه خشک یا سرفه همراه با خلط
- درد و مشکل هنگام بلع غذا یا مایعات
- احساس خشکی و خارش در گلو
- در برخی موارد تب، خستگی و بی حالی نیز مشاهده می شود
🔑 نکته مهم: اگر علائم لارنژیت بیش از سه هفته ادامه پیدا کند یا همراه با مشکلات تنفسی شدید باشد، باید سریعاً به پزشک متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کرد.
درمان های خانگی التهاب و لارنژیت حنجره
در بسیاری از موارد، به ویژه در لارنژیت حاد، نیازی به مصرف داروهای شیمیایی نیست و می توان با روش های ساده خانگی علائم را کنترل و روند بهبود را تسریع کرد. مهم ترین روش های خانگی برای درمان التهاب حنجره عبارت اند از:
- استراحت صوتی: از صحبت کردن بلند، فریاد زدن یا حتی زمزمه طولانی پرهیز کنید. این کار فشار روی تارهای صوتی را کاهش می دهد.
- نوشیدن مایعات گرم: مصرف دمنوش های گیاهی مانند بابونه، آویشن، زنجبیل یا نوشیدن چای ولرم با عسل می تواند به تسکین التهاب کمک کند.
- غرغره آب نمک: غرغره کردن با آب نمک ولرم، محیط گلو را ضدعفونی کرده و التهاب را کاهش می دهد.
- بخور آب یا گیاهان دارویی مثل اکالیپتوس: استنشاق بخار آب یا بخور با اسانس های گیاهی، باعث مرطوب شدن مجاری تنفسی و کاهش تحریک تارهای صوتی می شود.
- استفاده از دستگاه بخور یا رطوبت ساز: خشک بودن هوا یکی از عوامل تشدید لارنژیت است. رطوبت کافی به کاهش خشکی گلو و تسهیل تنفس کمک می کند.
- اجتناب از عوامل تحریک کننده: مانند سیگار، گرد و غبار، هوای آلوده و نوشیدنی های خیلی سرد یا خیلی داغ.
🔑 این روش ها بیشتر برای درمان لارنژیت خفیف و موقت مناسب اند. اگر علائم بیش از چند روز ادامه داشت یا شدت گرفت، لازم است به پزشک مراجعه کنید.
معرفی انواع داروی لارنژیت
۱. آنتی بیوتیک ها
- فقط در صورت تشخیص عفونت باکتریایی توسط پزشک تجویز می شوند.
- مصرف خودسرانه آن ها بی اثر و حتی مضر است.
۲. کورتیکواستروئیدها
- برای کاهش التهاب شدید حنجره استفاده می شوند.
- بیشتر در خوانندگان، مداحان یا سخنرانان حرفه ای تجویز می گردند.
- باید تحت نظر پزشک و به صورت کوتاه مدت مصرف شوند.
۳. داروهای ضد رفلاکس معده
- اگر علت لارنژیت رفلاکس اسید معده باشد، داروهایی مثل امپرازول، پانتوپرازول، فاموتیدین تجویز می شوند.
- همراه با تغییر سبک زندگی (عدم مصرف غذاهای تند، پرهیز از خوردن قبل خواب) بهترین نتیجه را دارند.
۴. آنتی هیستامین ها
- در مواردی که لارنژیت ناشی از آلرژی باشد مؤثر هستند.
- نمونه ها: ستریزین، لوراتادین، فکسوفنادین.
۵. داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
- مثل ایبوپروفن یا دیکلوفناک برای کاهش درد و التهاب.
۶. داروهای گیاهی و مکمل ها
- قرص مکیدنی آلتادین دینه (حاوی ختمی، شیرین بیان، نعناع) برای رفع گرفتگی صدا.
- قرص لیکوفار گل دارو (اکالیپتوس و شیرین بیان) برای ضدعفونی و کاهش التهاب.
- شربت های گیاهی مثل شربت شیرین بیان و دمنوش آویشن نیز در بهبود مؤثر هستند.
درمان های تخصصی لارنژیت
در مواردی که لارنژیت مزمن باشد یا درمان های خانگی و دارویی نتیجه مطلوب ندهند، پزشک متخصص گوش، حلق و بینی ممکن است درمان های تخصصی زیر را توصیه کند:
۱. گفتاردرمانی (Voice Therapy)
- یکی از روش های مؤثر برای افرادی است که به دلیل استفاده نادرست از صدا دچار التهاب و گرفتگی مکرر شده اند.
- گفتاردرمانی شامل آموزش تنفس صحیح، نحوه درست صحبت کردن و کاهش فشار روی تارهای صوتی است.
- این روش برای معلمان، خوانندگان و سخنرانان بسیار توصیه می شود.
۲. جراحی حنجره
- در مواردی که ندول، پولیپ یا کیست تارهای صوتی وجود داشته باشد و درمان های دیگر مؤثر نباشند، جراحی ضرورت پیدا می کند.
- جراحی با استفاده از میکروسکوپ و ابزارهای ظریف انجام می شود تا کمترین آسیب به تارهای صوتی وارد شود.
۳. درمان بیماری های زمینه ای
- در بسیاری از بیماران، لارنژیت ناشی از مشکلاتی مثل آلرژی، رفلاکس معده (لارنژیت رفلاکس) یا سینوزیت مزمن است.
- در این موارد، کنترل و درمان بیماری اصلی (مثل داروهای ضد رفلاکس، آنتی هیستامین ها یا درمان سینوزیت) می تواند التهاب حنجره را به طور کامل برطرف کند.
راهکارهای پیشگیری از التهاب و لارنژیت حنجره
پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. با رعایت چند نکته ساده می توان از بروز یا تشدید التهاب حنجره جلوگیری کرد:
۱. ترک سیگار و پرهیز از دود
سیگار و دود دست دوم یکی از مهم ترین عوامل التهاب تارهای صوتی و ابتلا به لارنژیت مزمن است. ترک سیگار نه تنها برای سلامت حنجره، بلکه برای کل دستگاه تنفسی ضروری است.
۲. نوشیدن آب کافی و مرطوب نگه داشتن محیط
خشکی هوا می تواند باعث تحریک و التهاب گلو شود. نوشیدن آب کافی در طول روز و استفاده از دستگاه بخور یا رطوبت ساز، به حفظ سلامت تارهای صوتی کمک می کند.
۳. پرهیز از فشار بیش از حد به صدا
فریاد زدن، صحبت طولانی و استفاده نادرست از صدا باعث خستگی تارهای صوتی و ایجاد التهاب می شود. افراد حرفه ای مانند خوانندگان و معلمان باید از تکنیک های صحیح گفتار استفاده کنند.
۴. اجتناب از نوشیدنی های خیلی سرد یا خیلی داغ
تغییرات ناگهانی دما می تواند باعث تحریک و التهاب گلو شود. مصرف نوشیدنی های ولرم بهترین انتخاب است.
۵. رعایت رژیم غذایی مناسب برای کنترل رفلاکس معده
یکی از دلایل شایع لارنژیت، ریفلاکس معده است. با پرهیز از غذاهای چرب، تند، نوشیدنی های گازدار و رعایت فاصله بین وعده غذایی و خواب، می توان رفلاکس و در نتیجه التهاب حنجره را کنترل کرد.
درمان التهاب و لارنژیت حنجره بستگی به علت زمینه ای دارد. در موارد خفیف، مراقبت های خانگی کافی است؛ اما اگر بیماری طولانی شد یا علائم شدید بود، باید به پزشک مراجعه کرد تا درمان دارویی مناسب تجویز شود. آنتی بیوتیک ها، استروئیدها، داروهای ضد رفلاکس، آنتی هیستامین ها و داروهای گیاهی هرکدام در شرایط خاص نقش دارند.
با رعایت نکات پیشگیری، مراقبت از تارهای صوتی و مصرف صحیح داروها می توان از عود مجدد بیماری جلوگیری کرد.